Avrupa'da veya Amerika'da bu kanunun kaldırıldığı falan yok, son zamanlarda sadece Rusya'da kalktı -ama bu tamamen politikti- nereden duyduysanız yalan fakat bence daha kritik nokta sizin şu iki şeyi kendinize sormamış olmanız:
Birincisi, cinsiyet disforisi olan bireyler sürece girmediği taktirde hayatının sonuna kadar depresyon ve rahatsızlık içinde yaşayacak, üreme demişsiniz, gerçekten cinsiyet disforisinden muzdarip bireylerin olmaktan nefret ettikleri bir şekilde yaşamını devam ettirip topluma yararlı insanlar yetiştirebileceğini gerçekten düşünüyor musunuz?
İkincisi ise, kimse cinsiyet disforisinden muzdarip olmayı kendisi seçmiyor fakat eğer biraz araştırma yapsaydınız bu durumda olan bireyler için işe yarayacak tek tedavi yönteminin geçiş süreci olduğunu bilirdiniz, daha siz söylemeden bu bireylerin sağlığına zararlı olacak, onları "normalleştirecek" tedavi yöntemleri 2000lere kadar avrupa ve amerikada dahi denendi ama sonuç olarak herhangi bir başarı elde edilemedi, aksine cinsiyet disforisinden muzdarip bireyler ruhsal anlamda gereksiz zarar gördü, çoğu intihara sürüklendi. Bu "normalleştirme" deneyleri bazı ülkelerde hâlâ devam ediyor fakat batı avrupa ve amerikada daha yeni yeni bırakılıyor. Ama elinizin altında internet gibi kullanabileceğiniz bir bilgi hazinesi olduğundan dolayı eminim bu araştırmalara siz de ulaşabilirsiniz, o yüzden bunlar hakkında daha fazla konuşmak yerine size başka bir şey soracağım.
Bir insan sebepsiz yere toplumda 2. veya 3.sınıf vatandaş gibi davranılmayı kabul eder mi? Süreçten geçen çoğu birey aşırı yetenekli olmadığı takdirde iş bulmakta zorlanıyor, toplumun her yerinde taciz ve zorbalığa maruz kalabiliyor, yasalar ile bazı durumlarda kendilerini savunabilseler dahi her zaman tehlike altında yaşamak zorunda kalıyorlar. Bir insan zorunda olmadığı takdirde böyle bir şeyi kabul eder mi? Nasıl edebilir?
Lütfen bu soruları kendinize sorun.